Hipodonti

Diş sayısındaki eksikliklerin çoğu edinseldir (psödohipodonti). Hipodonti kavramı, genellikle konjenital diş eksiklikliği olguları için kullanılan bir tanımlamadır. Hipodonti olgularının bir bölümü bazı sendromlarda saptanan bulgular arasında yer alır. Hipodonti genellikle sürekli diş eksikliği (agenezis) biçiminde ortaya çıkar, süt dişlerinin eksikliği seyrek görülür. Eksikliği en sık görülen dişler üçüncü molarlar, ikinci premolarlar ve üstçene lateral dişlerdir. Giderek artan bir sıklıkta görülen üçüncü molar, ikinci premolar ve üstçene lateral dişlerin eksikliği, insan biyolojisindeki değişimlerle açıklanır. Evrim teorisi ilkelerine göre, beslenme biçiminin giderek değişmesi diş sayısında azalmaya yol açmaktadır. Pişirilmiş ve daha yumuşak besinlerin tüketilmesi, beslenme biçimindeki değişimin en önemli örneğidir.

Eksik diş sayısına göre 2 tür doğumsal hipodonti vardır:

• Yaygın (güçlü) hipodontiler (bkz. oligodonti),
• Yerel (hafif) hipodontiler.

Yaygın (güçlü) hipodontiler (oligodonti): 6 ve daha fazla dişin konjenital eksikliğidir. Kalıtsal bir hastalık olan herediter ektodermal displaziler, çok sayıda diş eksikliği saptanan en tipik örneklerdir. Hastalardaki ektoderm displazisi nedeniyle odontogenezis gerçekleşemez; süren dişlerde biçim anomalileri saptanabilir.

Yerel (hafif) hipodontiler: yaygın hipodontiye oranla daha sık rastlanır. Eksik olan diş sayısı 1-5 arasındadır (3.azı dişleri eksikliği bu kapsamın dışındadır). Nedeni tam olarak bilinmemektedir; birçok sendromda bazı dişler eksiktir. Yerel hipodonti bulgusu içeren önemli sendromlara örnekler: