Lökotrienler, yangı bölgesindeki hücreler tarafından üretilen, araşidonik asitin lipoksijenasyonu ile oluşan medyatörlerdir. Lökotrien A4 (LTA4): Lökotrien B4'nin ve Lökotrien C4'nin öncüsü olan lökotrienLökotrien B4 (LTB4): Lökotrien A4 (LTA4)’ün metabolitidir; nötrofiller, monositler ve makrofajlar için güçlü bir kemotaksis uyarıcısıdır; lökositlerin yangı bölgesindeki damarlarda toplanmasında rol oynar., ffagositozu kamçılarLökotrien C4 (LTC4): LTA4’ün metabolize edilmesiyle ortaya çıkan LTC4 ve bunun dönüşmesiyle ortaya çıkan LTD4 ve LTE4 türleri düz kasları uyaran ve aşırıduyarlılık reaksiyonlarının (özellikle astma) ortaya çıkmasına neden olan çok önemli bir medyatörlerdir. Ayrıca, dam

+Lomber ponksiyon (LP), en yaygın olarak tanısal test için beyin omurilik sıvısı (BOS) toplamak için spinal kanala bir iğnenin sokulduğu tıbbi bir prosedürdür. Lomber ponksiyonun ana nedeni, beyin ve omurga dahil merkezi sinir sistemi hastalıklarının teşhisine yardımcı olmaktır. Bu koşulların örnekleri arasında menenjit ve subaraknoid kanama yer alır. Bazı durumlarda terapötik olarak da kullanılabilir. +Artmış kafa içi basıncı (kafatasındaki basınç), beyin maddesinin sıkışması ve omurgaya doğru itilmesi riski nedeniyle bir kontrendikasyondur. Bazen lomber ponksiyon güvenli bir şekilde yapılamaz (örneğin şiddetli kanama eğilimi nedeniyle). Güvenli bir prosedür olarak kabul edilir, ancak dural

LP işlemiLomber ponksiyon (ya da LP) bir tıbbi teşhis ve bazen tedavi yöntemidir. Beyin omurilik sıvısı (BOS) örneği alınarak biyokimyasal, mikrobiyolojik ve sitolojik inceleme yapılabilmesi için bir tıbbi prosedürdür.[1]. Bazen de artmış kafa içi basıncı düşürmek için ("terapötik lomber ponksiyon") yapılır.Endikasyonları:Lomber ponksiyon en yaygın olarak şüpheli menenjit vakalarında beyin omurilik sıvısı örneği alarak tanı koymak için yapılır. Menenjit yaşamı tehdit eden ama yüksek oranda tedavi edilebilir olduğundan hastalığı dışlamak için en güvenilir yol LP'dir. Küçük bebekler erişkinlerden daha fazla menenjit olma riskine sahip olduklarından ve güvenilir meningeal irritasyon bulguları (

Omurga musluğu olarak da bilinen lomber ponksiyon (LP), en yaygın olarak tanısal test için beyin omurilik sıvısını (BOS) toplamak için spinal kanala bir iğnenin sokulduğu tıbbi bir prosedürdür. Lomber ponksiyonun ana nedeni, beyin ve omurga dahil merkezi sinir sistemi hastalıklarının teşhisine yardımcı olmaktır. Bu koşulların örnekleri arasında menenjit ve subaraknoid kanama yer alır. Bazı durumlarda terapötik olarak da kullanılabilir. Artmış kafa içi basıncı (kafatasındaki basınç), beyin maddesinin sıkışması ve omurgaya doğru itilmesi riski nedeniyle bir kontrendikasyondur. Bazen lomber ponksiyon güvenli bir şekilde yapılamaz (örneğin şiddetli kanama eğilimi nedeniyle). Güvenli bir prosedür

Lordoz tarihsel olarak lomber omurganın anormal içe doğru eğriliği olarak tanımlanır. Bununla birlikte, lordoz ve lordotik terimleri aynı zamanda insan omurgasının lomber ve servikal bölgelerinin normal içe doğru eğriliğini ifade etmek için kullanılır. Benzer şekilde, kifoz tarihsel olarak omurganın anormal dışbükey eğriliğini ifade eder. Torasik ve sakral bölgelerdeki normal dışa doğru (dışbükey) eğrilik de kifoz veya kifotik olarak adlandırılır. Terim, Yunan lordōsisinden, lordos'tan gelir ("geriye doğru eğilmiş").İnsan omurgasındaki Lordoz, insanların kütlelerinin çoğunu pelvisin üzerine getirmesini kolaylaştırır. Bu, esnek olmayan dikenleri, ileriye doğru eğilerek "diz bükülmüş, bel bükü

Lösemiler, kemik iliğindeki hematopoietik hücrelerin kanseridir. Lösemi olgusu, kemik iliğinde çoğalan ve kanser niteliği taşıyan beyaz seri hücrelerinin kan dolaşımına dökülmesiyle tamamlanır. Klinik davranışlarına göre akut ve kronik, morfogenetik kökenlerine göre ise myelositik ve lenfositik olarak gruplandırılırlar.  Akut lösemiler daha çok çocuklarda, kronik lösemiler ise erişkinlerde görülmektedir. Lösemilerin etyolojisinde genetik ve çevresel faktörlerin etkisi vardır. Kromozom anomalileri (Down sendromu), ataksi-telengiektazi ve Bloom sendromu gibi genetik hastalıklar ile Fanconi anemisi gibi kalıtsal hastalıklar lösemi için risk faktörüdür. Bazı kimyasal maddeler (tarım ilaçları, be

Kronik Miyeloid Lösemi"Erişkin bir hastada çok büyük bir dalak ciddi bir kan hastalığına işaret edebilir. Bu hastalıklardan biri de genellikle yavaş seyirli bir lösemi türü olan KML (Kronik Miyeloid Lösemi) dir"Lösemi Nedir?Lösemi; lökosit dediğimiz, kemik iliğinde yapılan beyaz kan hücrelerinin kanseridir. Löseminin akut ve kronik olmak üzere iki tipi vardır. Akut lösemiler; birden ortaya çıkan, hızla ilerleyen ve hastayı düşkün bırakan lösemiler olup, akut lenfoblastik ve akut miyeloblastik olmak üzere iki ana tipten oluşmaktadır. Kronik lösemiler ise, daha yavaş seyirli olan, hastayı genellikle birden kötüleştirmeyen lösemilerdir. Kronik miyeloid (miyelositik) ve kronik lenfositik lösemi

Lösemiler, kemik iliğindeki hematopoietik hücrelerin kanseridir. Lösemi olgusu, kemik iliğinde çoğalan ve kanser niteliği taşıyan beyaz seri hücrelerinin kan dolaşımına dökülmesiyle tamamlanır. Klinik davranışlarına göre akut ve kronik, morfogenetik kökenlerine göre ise myelositik ve lenfositik olarak gruplandırılırlar.  Akut lösemiler daha çok çocuklarda, kronik lösemiler ise erişkinlerde görülmektedir. Lösemilerin etyolojisinde genetik ve çevresel faktörlerin etkisi vardır. Kromozom anomalileri (Down sendromu), ataksi-telengiektazi ve Bloom sendromu gibi genetik hastalıklar ile Fanconi anemisi gibi kalıtsal hastalıklar lösemi için risk faktörüdür. Bazı kimyasal maddeler (tarım ilaçları, be

Otozomal resesif yolla aktarılan kalıtsal sendrom. Varyant: Nijmegen kırılma sendromu (Seemanova sendromu)Gelişme geriliğiSerebellar atrofiAtaksiÜst ekstremitelerde tremor (5. yaş öncesinde)9 yaşında beliren zeka geriliğiAnlaşılamayan konuşmaYineleyen kafa sallamalar (koreoatetoz)Okülomotor apraksiTendon refleksleri güçsüzGöz ve deri telangiektazileri (4.-6. yaşlarda)Göz kasları güçsüzlüğü (nistagmus)Timus displazisiLenfositopeni (lenfoid dokularda folikül oluşmaması)İmmunoglobulin A (IgA) eksikliğiİmmun defektler (akut rinit, sinüzit, kulak infeksiyonları,bronşit ve bronşiektazi, pnömoni)Burun kanamalarıCafé-au-laitDeri patolojileriSaçlarda erken beyazlanma-dökülmeDiabetes mellitusOvaryum y

X-kromozomu aracılığıyla (XLR) aktarılan kalıtsal sendromGelişme geriliğiAlın genişSaçlar seyrekDeride adneks kistleriMikroftalmiMegalokorneaEndoftalmiKonjenital kataraktGlokomBüyük kulak kepçeleriÇenelerde odontogen kistlerDentin displazisiHiperkalsüri (nefrokalsinoz and nefrolityazis)Böbrek tubulus hücrelerinde defektlerProksimal renal tubular transport disfonksiyonu (Fanconi tipi)Proteinüri ve hiperfosfatüriRenal yetmezlikOsteomalasiPatolojik kırıklarKifozSkolyozİnfantil konjenital hipotoniEklemler gevşekReflekslerde azalmaCorpus callosum ageneziZeka geriliğiEpileptiform ataklarDavranış bozuklukları

Liserjik asit dietilamid, kısaca LSD ya da LSD-25, veya halk arasında bilinen ismi ile asit, yarısentetik psikoaktif bir halüsinojendir.. İlk olarak 1936-1943 yılları arasında Albert Hoffman tarafından çavdar mahmuzunda bulunan ergotaminden sentezlenmiştir. Günümüzde ve tarih boyunca genellikle keyif verici olarak veya ruhani amaçlar için kullanılmıştır. 1960'ların karşı kültüründeki yeri sebebiyle çok yaygın olarak bilinir.Açık ve kapalı göz halüsinasyonları, değişen boyutsal zaman algısı, sinestezi etkisi, ruhani deneyimler ve değişen düşünce süreci gibi psikedelik etkileri vardır. Ayrıca göz bebeklerinin büyümesi, taşikardi, yüksek tansiyon ve vücut ısısının artması, terleme, iştah kaybı,

Ağız tabanı flegmonu; ağız tabanında dilin hemen altında saptanan, periapikal abse kökenli flegmonlu yangı