Sarılık - ikter

Sarılık
Pankreas kanserinin neden olduğu cilt sarılığı

Sarılıkolarak da bilinen sarılık, yüksek bilirubin seviyeleri nedeniyle cildin ve gözlerin skleralarının sarımsı veya yeşilimsi bir pigmentasyonudur .^[3][6] yetişkinlerde sarılık tipik olarak anormal heme metabolizması, karaciğer fonksiyon bozukluğu veya safra yolu tıkanıklığı içeren altta yatan hastalıkların varlığını gösteren bir işarettir.^[7] yetişkinlerde sarılık prevalansı nadirdir, bebeklerde sarılık ise yaşamın ilk haftasında etkilenen tahmini %80 ile yaygındır.^[8] sarılığın en sık görülen semptomları kaşıntı,^[2] soluk dışkıve koyu renkli idrardır.^[4]

Kandaki normal bilirubin seviyeleri 1.0 mg/dl'nin (17 µmol/l) altındadır, 2-3 mg/dl'nin (34-51 µmol/l) üzerindeki seviyeler tipik olarak sarılık ile sonuçlanır.^[9][4] yüksek kan bilirubini iki tipe ayrılır - konjuge olmayan bilirubin ve konjuge bilirubin.^[10]

Sarılık nedenleri ciddi olmayan ila potansiyel olarak ölümcül arasında değişir.^[10] yüksek konjuge olmayan bilirubin , aşırı kırmızı kan hücresi bozulmasına, büyük çürüklere, Gilbert sendromu gibi genetik koşullara, uzun süre yemek yememeye, yenidoğan sarılığına veya tiroid problemlerinebağlı olabilir .^[4][10] yüksek konjuge bilirubin , siroz veya hepatit, enfeksiyonlar , ilaçlar veya safra kanalının tıkanması gibi karaciğer hastalıklarından kaynaklanabilir.^[4] safra kanalının tıkanması safrataşı , kanser veya pankreatit nedeniyle oluşabilir.^[4] diğer koşullar da sarımsı cilde neden olabilir, ancak aşağıdakiler de dahil olmak üzere sarılık değildir karotenemi — karoten içeren çok miktarda yiyecek yemekten veya rifampin gibi ilaçlardan gelişebilir .^[4]

Sarılık tedavisi genellikle altta yatan neden tarafından belirlenir.^[5] bir safra kanalı tıkanıklığı varsa, cerrahi genellikle gereklidir; aksi takdirde, yönetim tıbbi.^[5] tıbbi yönetim, bulaşıcı nedenlerin tedavisini ve sarılığa katkıda bulunabilecek ilaçları durdurmayı içerebilir.^[5] yenidoğanlarda sarılık, bilirubin 4-21 mg/dl'den (68-360 µmol/l) fazla olduğunda yaş ve prematüre bağlı olarak fototerapi veya değişim transfüzyonu ile tedavi edilebilir.^[9] kaşıntı, safra kesesi veya ursodeoksikolik asidin boşaltılmasıyla yardımcı olabilir .^[2] "Sarılık" kelimesi , "sarı hastalık"anlamına gelen Fransız jaunisse'den gelmektedir.^[11][12]

Belirti ve semptomlar

Yetişkinlerde en sık görülen sarılık belirtileri, gözün beyaz alanının (sklera) ve cildin sarımsı bir renk^{değişikliğidir [13]}, en az 3 mg/dl serum bilirubini gösteren skleral sarılık varlığı ile.^[14] diğer yaygın belirtiler arasında koyu renkli idrar (bilirubinüri) ve soluk(acholia) yağlı dışkı (steatorrhea) bulunur.^[15] bilirubin bir cilt tahriş edici olduğundan, sarılık genellikle şiddetli kaşıntı ile ilişkilidir.^[16][17]

Göz konjonktivası, yüksek elastin içeriği nedeniyle bilirubin birikimi için özellikle yüksek bir afiniteye sahiptir. Bu nedenle, serum bilirubin seviyelerinde hafif bir artış, skleranın sararmasını gözlemleyerek erken dönemde tespit edilebilir. Geleneksel olarak skleral sarılık olarak adlandırılan bu terim aslında yanlış bir isimdir, çünkü bilirubin birikimi teknik olarak avasküler sklerayı örten konjonktival membranlarda meydana gelir. Bu nedenle, "gözlerin beyazı" nın sararması için uygun terim konjonktival sarılıktır.^[18]

Özellikle çocukluk döneminde sarılık belirtisi sarımsı veya yeşilimsi dişlerdir. Gelişmekte olan çocuklarda hiperbilirubinemi, diş kalsifikasyonu sırasında bilirubin birikimi nedeniyle dişlerin sarı veya yeşil renk değişikliğine neden olabilir.^[19] Bu hiperbilirubinemili çocuklarda ortaya Çıkabilirken, yetişkin başlangıçlı karaciğer hastalığı olan bireylerde hiperbilirubinemiye bağlı diş renk değişikliği gözlenmez. Erken gelişim sırasında serum konjuge bilirubin seviyelerinde bir artış ile ilişkili bozukluklar da diş hipoplazisineneden olabilir .^[20]

Nedenleri

Sarılık, anormal bilirubin metabolizması, karaciğer fonksiyon bozukluğu veya safra yolu tıkanıklığı içeren altta yatan bir hastalığın varlığını gösteren bir işarettir. Genel olarak, bilirubinin kan seviyeleri 3 mg/dl'yi aştığında sarılık görülür.^[14] sarılık, patolojinin fizyolojik mekanizmasının hangi bölümünü etkilediğine bağlı olarak üç kategoriye ayrılır. Bu üç kategori şunlardır:

Pre-hepatik nedenler

Pre-hepatik sarılık en sık patolojik olarak artmış kırmızı kan hücresi (eritrosit) hemoliz oranından kaynaklanır . Eritrositlerin artmış parçalanması → konjuge olmayan serum bilirubin artışı → konjuge olmayan bilirubinin mukozal dokuya birikmesi artmıştır. Bu hastalıklar artmış eritrosit hemolizi nedeniyle sarılığa neden olabilir:

• Orak hücreli anemi
• Sferositoz
• Talasemi
• Piruvat kinaz eksikliği
• Glukoz-6-fosfat dehidrojenaz eksikliği
• Microangiopathic hemolitik anemi
• Hemolitik üremik sendrom
• Şiddetli sıtma (endemik ülkelerde)

Hepatik nedenler

Hepatik sarılık, bilirubinin anormal karaciğer metabolizmasından kaynaklanır. Hepatik sarılığın başlıca nedenleri, enfeksiyöz, ilaç/ilaca bağlı, oto — immün etiyolojiye bağlı olarak veya daha az yaygın olarak kalıtsal genetik hastalıklara bağlı olarak hepatositlere önemli zarar verir. Aşağıdaki sarılık için hepatik nedenlerin kapsamlı olmayan bir listesidir:

• Akut hepatit
• Kronik hepatit
• Hepatotoksisite
• Sirozlu
• İlaç kaynaklı hepatit
• Alkolik karaciğer hastalığı
• Gilbert sendromu (nüfusun yaklaşık %5'inde bulunur, indüklenen hafif sarılık ile sonuçlanır)
• Crigler-Najjar sendromu, tip I
• Crigler-Najjar sendromu, Tip II
• Leptospirosis

Post-hepatik nedenler

Posthepatik sarılık (obstrüktif sarılık), konjuge bilirubin içeren safra atılımı için karaciğerden taşınan safra kanallarının tıkanmasından kaynaklanır. Karaciğer sonrası sarılığa neden olabilecek durumların bir listesi aşağıdadır:

• Koledokolitiazis (ortak safra kanalı safra taşı)
• Pankreas başının pankreas kanseri
• Safra yolları darlıkları
• Biliyer atrezi
• Primer biliyer kolanjit
• Gebeliğin kolestazı
• Akut Pankreatit
• Kronik Pankreatit
• Pankreatik psödokistler
• Mirizzi sendromu
• Parazitler (Türkiye için echinococus granulosus, çeviren)

Patofizyoloji

Sarılık tipik olarak heme metabolizmasının normal fizyolojik yolu boyunca bir noktada meydana gelen altta yatan bir patolojik süreçten kaynaklanır. Normal heme metabolizmasının anatomik akışının daha derin bir şekilde anlaşılması, ön hepatik, hepatik ve post-hepatik kategorilerin önemini değerlendirmek için gereklidir. Bu nedenle, heme metabolizmasına anatomik bir yaklaşım, sarılık patofizyolojisinin tartışılmasından önce gelir.

Normal heme metabolizması

Pre-hepatik metabolizma

Eritrositler yaklaşık 120 günlük ömürlerini tamamladıklarında veya hasar görürlerse, retiküloendotelyal sistemden geçerken yıkılırlar ve hemoglobin de dahil olmak üzere hücre içeriği dolaşıma salınır. Makrofajlar fagositoz serbest hemoglobin ve heme ve globin içine bölün. Daha sonra heme molekülü ile iki reaksiyon gerçekleşir. İlk oksidasyon reaksiyonu mikrozomal enzim heme oksijenaz tarafından katalize edilir ve biliverdin (yeşil renk pigmenti), demirve karbon monoksit ile sonuçlanır. Bir sonraki adım, biliverdin'in sarı renkli bir tetrapyrrole indirgenmesidir sitozolik enzim biliverdin redüktaz tarafından bilirubin adı verilen pigment. Bu bilirubin" konjuge olmayan"," serbest "veya" dolaylı " bilirubindir. Her gün kg kan başına yaklaşık 4 mg bilirubin üretilir.^[23] Bu bilirubinin çoğunluğu, tarif edilen süreçte süresi dolmuş eritrositlerden heme parçalanmasından kaynaklanır. Bununla birlikte, yaklaşık %20'si etkisiz eritropoez ve kas miyoglobin ve sitokromlar gibi diğer heme içeren proteinlerin parçalanması da dahil olmak üzere diğer heme kaynaklarından gelir .^[23] Konjuge olmayan bilirubin daha sonra kan dolaşımı yoluyla karaciğere gider. Bu bilirubin çözünür olmadığından, serum albümine bağlı kan yoluyla taşınır.

Hepatik metabolizma

Konjuge olmayan bilirubin karaciğere ulaştığında, bir karaciğer enzimi UDP-glukuronil transferaz bilirubin + glukuronik asit → bilirubin diglukuronid (konjuge bilirubin) konjuge eder. Karaciğer tarafından konjuge edilen Bilirubin suda çözünür ve safra kesesine atılır.

Post-hepatik metabolizma

Bilirubin safra yoluyla bağırsak yoluna girer. Bağırsak sisteminde, bilirubin simbiyotik bağırsak bakterileri tarafından ürobilinojene dönüştürülür. Çoğu ürobilinojen stercobilinojene dönüştürülür ve daha sonra stercobiline oksitlenir . Stercobilin dışkı yoluyla atılır ve dışkıya karakteristik kahverengi renk verir.^[24] ürobilinojenin küçük bir kısmı gastrointestinal hücrelere geri emilir. Yeniden emilen ürobilinojenin çoğu hepatobiliyer devridaime uğrar. Yeniden emilen ürobilinojenin daha küçük bir kısmı böbreklere süzülür. İdrarda ürobilinojen dönüştürülür idrarın karakteristik sarı rengini veren ürobilin.^[24]

Heme metabolizması ve Atılımındaki anormallikler

Sarılık patofizyolojisini anlamanın bir yolu, onu artmış bilirubin üretimine (anormal heme metabolizması) veya azalmış bilirubin atılımına (anormal heme atılımı) neden olan bozukluklara düzenlemektir.

Pre-hepatik patofizyoloji

Pre-hepatik sarılık, bilirubin üretiminde patolojik bir artışa atfedilir. Patofizyoloji oldukça basittir:artmış eritrosit hemoliz oranı → artmış bilirubin üretimi → mukozal dokuda bilirubin birikimi → sarı renk tonu görünümü.

Karaciğer Patofizyolojisi

Hepatik sarılık (hepatoselüler sarılık), karaciğer fonksiyonunda önemli hasarlara bağlıdır → hepatik hücre ölümü ve nekroz meydana gelir → hepatositler arasında bilirubin taşınmasının ihlali. Bilirubin taşıma boyunca mikrop bulaşmış olabilir bozulmuş herhangi bir nokta arasında hepatoselüler alımını çekimsiz bilirubin ve karaciğer ulaşım progesteron bilirubin içine safra kesesi. Ek olarak, sonraki hücresel ödem enflamasyon nedeniyle intrahepatik safra yollarının mekanik tıkanmasına neden olur. En yaygın olarak, bilirubin metabolizmasının üç ana aşamasındaki parazitler-emilim, konjugasyon ve atılım — genellikle hepatoselüler sarılıkta ortaya çıkar. Bu nedenle, hem konjuge olmayan hem de konjuge bilirubinde anormal bir artış olacaktır. Atılım (hız sınırlayıcı adım) genellikle en büyük ölçüde bozulduğundan, konjuge hiperbilirubinemi baskındır.^[25]

Konjuge olmayan bilirubin hala karaciğer hücrelerine girer ve normal şekilde konjuge olur. Bu konjuge bilirubin daha sonra kana geri döner, muhtemelen sıkışık safra kanaliküllerinin yırtılması ve safranın karaciğerden çıkan lenf içine doğrudan boşaltılması ile. Böylece, plazmadaki bilirubinin çoğu konjuge olmayan tipten ziyade konjuge tip haline gelir ve ürobilinojen olmak için bağırsağa gitmeyen bu konjuge bilirubin, idrarın koyu rengini verir.^[26]

Post-hepatik patofizyoloji

Post-hepatik sarılık (obstrüktif sarılık), safra yolundan safra atılımının tıkanmasından kaynaklanır → konjuge bilirubin ve safra tuzlarının artması. Safra kanalının tamamen tıkanması durumunda, konjuge bilirubin bağırsak sistemine erişemez → bilirubinin ürobilinojene başka dönüşümü yoktur → stercobilin veya ürobilin yoktur. Bunun yerine, aşırı konjuge bilirubin, obstrüktif sarılıkta ürobilinojen olmadan idrar içine filtrelenir. İdrarda konjuge bilirubin (bilirubinüri) idrar anormal derecede koyu kahverengi bir renk verir. Bu nedenle, soluk dışkı (dışkıda stercobilin yoktur) ve koyu renkli idrar (idrarda konjuge bilirubin bulunur) varlığı, sarılığın obstrüktif bir nedenini göstermektedir. Bu ilişkili belirtiler birçok hepatik sarılık durumunda da pozitif olduğundan, tıkanıklığı hepatoselüler sarılık nedenlerine karşı ayırt etmek için güvenilir bir klinik özellik olamazlar.^[27]

Tanı

Sarılık ile başvuran çoğu insan, önemli varyasyonlar olmasına rağmen, çeşitli öngörülebilir karaciğer paneli anormalliklerine sahip olacaktır. Tipik karaciğer paneli, esas olarak aminotransferazlar (ALT, AST) ve alkalin fosfataz (ALP) gibi karaciğerden bulunan enzimlerin kan seviyelerini içerecektir; bilirubin (sarılığa neden olur); ve protein seviyeleri, özellikle toplam protein ve albümin. Karaciğer fonksiyonu için diğer birincil laboratuvar testleri arasında gama glutamil transpeptidaz (GGT) ve protrombin zamanı (PT) bulunur. Tek bir test, sarılığın çeşitli sınıflandırmaları arasında ayrım yapamaz. Tanı koymak için karaciğer fonksiyon testlerinin yanı sıra diğer fizik muayene bulgularının bir kombinasyonu gereklidir.^[28]

Laboratuvar testleri

Bazı kemik ve kalp hastalıkları ALP ve aminotransferazlarda bir artışa neden olabilir, bu nedenle bunları karaciğer problemlerinden ayırt etmenin ilk adımı, sadece karaciğere özgü koşullarda yükselecek olan GGT seviyelerini karşılaştırmaktır. İkinci aşama, sarılık ve değişmiş laboratuvar sonuçlarının biliyer (KOLESTATİK) veya karaciğer nedenlerinden ayırt edilmesidir. Aspartat aminotransferaz (AST) ve alanin aminotransferaz ise Alp ve GGT seviyeleri tipik olarak bir model ile yükselecektir (ALT) ayrı bir desende yükselin. ALP (10-45 IU/l) ve GGT (18-85 IU/l) seviyeleri AST (12-38 IU/l) ve ALT (10-45 IU/l) seviyeleri kadar orantılı olarak yükselirse, bu KOLESTATİK bir problemi gösterir. Öte yandan, AST ve ALT yükselişi ALP ve GGT yükselişinden önemli ölçüde daha yüksekse, bu bir karaciğer problemini gösterir. Son olarak, sarılık karaciğer nedenleri arasında ayrım yapmak, AST ve ALT seviyelerini karşılaştırmak yararlı olabilir. AST seviyeleri genellikle ALT'TAN daha yüksek olacaktır. Bu, hepatit (viral veya hepatotoksik) dışındaki çoğu karaciğer hastalığında geçerlidir. Alkolik karaciğer hasarı, alt'dan 10 kat daha yüksek AST ile oldukça normal ALT seviyelerini görebilir. Öte yandan, ALT AST daha yüksek ise, bu hepatit göstergesidir. ALT ve AST seviyeleri karaciğer hasarının derecesi ile iyi ilişkili değildir, ancak bu seviyelerde çok yüksek seviyelerden hızlı düşüşler ciddi nekrozu gösterebilir. Düşük albümin seviyeleri kronik bir durumu gösterirken, Hepatit ve kolestazda normaldir.

Karaciğer panellerinin laboratuvar sonuçları genellikle saf sayıdan ziyade farklılıklarının büyüklüğü ve oranları ile karşılaştırılır. AST: ALT oranı, bozukluğun alkolik karaciğer hasarı (10'un üstünde), başka bir karaciğer hasarı (1'in üstünde) veya hepatit (1'den az) olup olmadığının iyi bir göstergesi olabilir. Bilirubin seviyeleri normalin 10 katından fazla, neoplastik veya intrahepatik kolestazı gösterebilir. Bundan daha düşük seviyeler hepatoselüler nedenleri gösterme eğilimindedir. Normalin 15 katından daha büyük AST seviyeleri akut hepatoselüler hasarı gösterir. Bundan daha azı obstrüktif nedenlere işaret etme eğilimindedir. Normalin 5 katından büyük ALP seviyeleri tıkanıklığı gösterirken, normalin 10 katından büyük seviyeler ilaç (toksin) kaynaklı KOLESTATİK hepatit veya sitomegalovirüsü gösterebilir enfeksiyon. Bu koşulların her ikisi de alt ve AST normalden 20 kat daha büyük olabilir. Normalin 10 katından büyük GGT seviyeleri tipik olarak kolestazı gösterir. 5-10 kat daha yüksek seviyeler genellikle viral hepatiti gösterir. Normalin 5 katından daha az olan seviyeler ilaç toksisitesini gösterir. Akut hepatit genellikle normalin 20-30 katı (1000'in üzerinde) yükselen ALT ve AST seviyelerine sahiptir ve birkaç hafta boyunca önemli ölçüde yükselebilir. Asetaminofen toksisitesi, alt ve AST seviyelerinin normalin 50 katından fazla olmasına neden olabilir.

Laboratuvar bulguları sarılık nedenine bağlıdır.

• İdrar: konjuge bilirubin mevcut, ürobilinojen > 2 birim, ancak değişken (çocuklar hariç).
• Plazma proteinleri karakteristik değişiklikler gösterir.
• Plazma albümin seviyesi düşüktür, ancak artmış antikor oluşumu nedeniyle plazma globülinleri yükselir .

Konjuge olmayan bilirubin hidrofobiktir ve bu nedenle idrarla atılamaz. Bu nedenle, idrarda bilirubin varlığı olmadan idrarda artmış ürobilinojen bulunması (konjuge olmayan durumundan dolayı) altta yatan hastalık süreci olarak hemolitik sarılık olduğunu göstermektedir.^[30] Ürobilinojen 2 üniteden daha büyük olacaktır (yani, hemolitik anemi artmış heme metabolizmasına neden olur; istisna: bağırsak florasının gelişmediği bebekler). Tersine, konjuge bilirubin hidrofiliktir ve bu nedenle idrarda mevcut olarak tespit edilebilir — bilirubinüri - idrarda bulunmayan konjuge olmayan bilirubinin aksine.^[31]

Görüntüleme

Ultrason, BT taraması ve HIDA taramaları gibi tıbbi görüntüleme, safra kanalı tıkanıklığını tespit etmek için yararlıdır.^[31]

Ayırıcı tanı

Cildin sarı renk değişikliği, özellikle avuç içi ve tabanlarda, ancak sklera veya ağız içinde değil, karotenemiden kaynaklanır —zararsız bir durum.^[32]

Tedavi

Sarılık tedavisi altta yatan nedene bağlı olarak değişecektir.^[5] safra kanallarının tıkanması varsa, cerrahi müdahale genellikle gereklidir; aksi takdirde tedavi tıbbi olacaktır.^{[5][33][34][35][36]} obstrüktif sarılığı olan hastalarda cerrahi, önemli ölçüde daha yüksek komplikasyon oranları (%69'a karşı %38, P=0.002) ve mortalite ile ilişkilidir.^[37] tıbbi yönetim, bulaşıcı nedenlerin tedavisini ve sarılığa katkıda bulunabilecek ilaçların durdurulmasını içerebilir.^[5] kaşıntı, safra kesesi veya ursodeoksikolik asidin boşaltılmasıyla yardımcı olabilir .^[2]

Komplikasyonlar

Hiperbilirubinemi, daha doğrusu konjuge olmayan fraksiyona bağlı hiperbilirubinemi, bilirubinin merkezi sinir sisteminin gri maddesinde birikmesineneden olabilir ve potansiyel olarak kernikterus olarak bilinen bir duruma yol açan geri dönüşümsüz nörolojik hasara neden olabilir . Maruz kalma seviyesine bağlı olarak, etkiler farkedilemezden ciddi beyin hasarına ve hatta ölüme kadar değişir. Yenidoğanlar özellikle hiperbilirubineminin neden olduğu nörolojik hasara karşı savunmasızdır ve bu nedenle serum bilirubin seviyelerindeki değişiklikler için dikkatli bir şekilde izlenmelidir.

Parankimal karaciğer hastalığı olan ve hemostaz bozukluğu olan kişilerde kanama problemleri gelişebilir.^[38]

Epidemiyoloji

Yetişkinlerde sarılık nadirdir.^[39][37][40] Birleşik Krallık'taki beş yıllık keşif Programı kapsamında, yıllık sarılık insidansı 45 yaşın üzerindeki 1000 kişi başına 0.74 idi, ancak bu oran popülasyondaki kanser verilerini toplamak ve analiz etmek için programın temel amacı nedeniyle biraz şişirilebilir.^[41] sarılık genellikle hastalığın şiddeti ile ilişkilidir ve yoğun bakımda yoğun bakıma ihtiyaç duyan hastaların %40'ına kadar sarılık görülür.^[40] Yoğun bakımda sarılık nedenleri hem yoğun bakımda kalmanın birincil nedeni olarak sarılık hem de altta yatan bir hastalığa (sepsis gibi) morbidite ile ilişkilidir.^[40]

Gelişmiş ülkelerde, sarılığın en yaygın nedenleri safra kanalının tıkanması veya ilaçla indüklenmesidir. Gelişmekte olan ülkelerde, sarılığın en yaygın nedeni viral hepatit, leptospirosis, şistozomiyazis veya sıtma gibi bulaşıcıdır.^[4]

Risk faktörleri

Yüksek serum bilirubin seviyeleri ile ilişkili Risk faktörleri arasında erkek cinsiyeti, beyaz etnik köken ve aktif sigara sayılabilir.^[42] erişkinlerde ortalama serum total bilirubin düzeyleri erkeklerde (0.72 ± 0.004 mg/dL) kadınlardan (0.52 ± 0.003 mg/dL) daha yüksek bulundu.^[42] yetişkinlerde daha yüksek bilirubin seviyeleri, Hispanik olmayan beyaz popülasyonda (0.63 ± 0.004 mg/dL) ve Meksika Amerikan popülasyonunda (0.61 ± 0.005 mg/dL), Hispanik olmayan siyah popülasyonda (0.55 ± 0.005 mg/dL) daha düşüktür.^[42] aktif sigara içenlerde Bilirubin seviyeleri daha yüksektir.^[42]

Özel popülasyonlar

Neonatal sarılık

Belirtiler

Bebeklerde sarılık sararmış cilt ve sarılık sklera ile kendini gösterir. Neonatal sarılık, daha ciddi vakalarda gövdeye ve alt ekstremitelere yayılmadan önce yüz ve boynu etkileyen sefalo-kaudal bir paternde yayılır.^[43] diğer semptomlar uyuşukluk, zayıf beslenme ve ciddi vakalarda konjuge olmayan bilirubin kan-beyin bariyerini geçebilir ve kalıcı nörolojik hasara (kernikterus) neden olabilir.

Nedenleri

Bebeklerde sarılığın en sık nedeni normal fizyolojik sarılıktır. Neonatal sarılığın patolojik nedenleri şunlardır:

• anne sütü sarılığı
• formül sarılık^[44]
• kalıtsal sferositoz
• glukoz-6-fosfat dehidrojenaz eksikliği
• piruvat kinaz eksikliği
• ABO/Rh kan grubu otoantikorları
• alfa 1-antitripsin eksikliği
• Alagille sendromu (hipoplastik intrahepatik safra kanallarına yol açan genetik defekt)
• Progresif ailesel intrahepatik kolestaz
• piknositoz (vitamin eksikliği nedeniyle)
• kretinizm (konjenital hipotiroidizm)
• sepsis veya diğer bulaşıcı nedenler

Patofizyoloji

Geçici neonatal sarılık, yaşamın ilk haftasında yüzde seksenden fazla etkilenen yenidoğanlarda (28 yaşın altındaki çocuklar) ortaya çıkan en yaygın hastalıklardan biridir.^[45] bebeklerde sarılık, yetişkinler gibi, artmış bilirubin seviyeleri ile karakterizedir (toplam serum bilirubini 5 mg/dl'den fazla).

Normal fizyolojik neonatal sarılık, bilirubin metabolizmasında rol oynayan karaciğer enzimlerinin olgunlaşmamışlığı, olgunlaşmamış bağırsak mikrobiyotası ve fetal hemoglobinin (HbF) parçalanmasının artmasından kaynaklanır.^[46] anne sütü sarılığı, anne sütünde β-glukuronidaz konsantrasyonunun artmasından kaynaklanır → bilirubinin dekonjugasyonu ve yeniden emilimi → konjuge olmayan hiperbilirubinemi ile fizyolojik sarılığın kalıcılığı. Anne sütü sarılığının başlangıcı doğumdan sonraki 2 HAFTA içinde gerçekleşir ve 4-13 hafta sürer.

Yenidoğan sarılığı vakalarının çoğu zararlı olmasa da, bilirubin seviyeleri çok yüksekse, beyin hasarı — kernikterus — ortaya çıkabilir. Maruz kalma düzeyine bağlı olarak, etkiler fark edilemeyenden şiddetli beyin hasarına ve hatta ölüme kadar değişir. Yenidoğanlar özellikle hiperbilirubineminin neden olduğu nörolojik hasara karşı savunmasızdır ve bu nedenle serum bilirubin düzeylerindeki değişiklikler için dikkatle izlenmelidir.

Hemostazı bozan parankimal karaciğer hastalığı olan kişilerde kanama sorunları gelişebilir. [38]

Epidemiyoloji

Yetişkinlerde sarılık nadirdir. [39] [37] [40] Birleşik Krallık'taki beş yıllık DISCOVERY programı kapsamında, yıllık sarılık insidansı 45 yaşın üzerindeki 1000 kişide 0.74 idi, ancak bu oran popülasyondaki kanser verilerini toplama ve analiz etme programının ana amacı nedeniyle biraz şişebilir. [41] Sarılık, sarılık yaşayan YBÜ'de yoğun bakıma ihtiyaç duyan hastaların% 40'ına varan bir insidansla genellikle hastalığın şiddeti ile ilişkilidir. Yoğun bakım ortamında sarılığın nedenleri, hem YBÜ'de kalmanın birincil nedeni olarak sarılıktan hem de altta yatan bir hastalığa (yani sepsis) morbidite nedenidir. [40]

Gelişmiş dünyada, sarılığın en yaygın nedenleri safra kanalının tıkanması veya ilaçların neden olduğu durumdur. Gelişmekte olan dünyada sarılığın en yaygın nedeni viral hepatit, leptospiroz, schistosomiasis veya sıtma gibi bulaşıcıdır. [4]
Risk faktörleri

Yüksek serum bilirubin seviyeleri ile ilişkili risk faktörleri arasında erkek cinsiyeti, beyaz etnik kökenler ve aktif sigara kullanımı yer alır. [42] Yetişkinlerde ortalama serum total bilirubin düzeyleri erkeklerde (0.72 ± 0.004 mg / dL) kadınlardan (0.52 ± 0.003 mg / dL) daha yüksek bulunmuştur. [42] Yetişkinlerde daha yüksek bilirubin seviyeleri, Hispanik olmayan beyaz popülasyonda (0.63 ± 0.004 mg / dL) ve Meksika Amerikan popülasyonunda (0.61 ± 0.005 mg / dL) bulunurken, Hispanik olmayan siyah popülasyonda (0.55 ± 0.005 mg / dL) daha düşüktür. . [42] Bilirubin seviyeleri aktif sigara içenlerde daha yüksektir. [42]
Özel Popülasyonlar
Yenidoğan Sarılığı
Semptomlar

Bebeklerde sarılık, sararmış deri ve sarılık sklera ile kendini gösterir. Yenidoğan sarılığı, daha şiddetli vakalarda gövdeye ve alt ekstremitelere yayılmadan önce yüzü ve boynu etkileyen sefalo-kaudal bir paternde yayılır. [43] Diğer semptomlar arasında uyuşukluk, zayıf beslenme olabilir ve ciddi vakalarda, konjuge olmayan bilirubin kan-beyin bariyerini geçebilir ve kalıcı nörolojik hasara (kernikterus) neden olabilir.
Nedenleri

Bebeklerde sarılığın en yaygın nedeni normal fizyolojik sarılıktır. Yenidoğan sarılığının patolojik nedenleri arasında şunlar yer alır:

anne sütü sarılığı
formül sarılık [44]
kalıtsal sferositoz
glikoz-6-fosfat dehidrojenaz eksikliği
piruvat kinaz eksikliği
ABO / Rh kan grubu otoantikorları
alfa 1-antitripsin eksikliği
Alagille sendromu (hipoplastik intrahepatik safra kanallarına neden olan genetik kusur)
Progresif ailesel intrahepatik kolestaz
piknositoz (vitamin eksikliği nedeniyle)
kretinizm (konjenital hipotiroidizm)
sepsis veya diğer bulaşıcı nedenler

Patofizyoloji

Geçici yenidoğan sarılığı, yenidoğanlarda (28 günlük yaşın altındaki çocuklar) en sık görülen durumlardan biridir ve yaşamın ilk haftasında yüzde seksenden fazlası etkilenir. [45] Yetişkinler gibi bebeklerde sarılık, artan bilirubin seviyeleri (toplam serum bilirubin 5 mg / dL'den fazla) ile karakterizedir.

Normal fizyolojik neonatal sarılık, bilirubin metabolizmasında rol oynayan karaciğer enzimlerinin olgunlaşmamış olması, immatür bağırsak mikrobiyotası ve fetal hemoglobinin (HbF) artmış parçalanmasından kaynaklanmaktadır. [46] Anne sütü sarılığına, anne sütündeki artmış β-glukuronidaz konsantrasyonundan kaynaklanır → ↑ dekonjugasyon ve bilirubinin yeniden emilimi → konjuge olmayan hiperbilirubinemi ile fizyolojik sarılığın kalıcılığı. Anne sütü sarılığının başlangıcı, doğumdan sonraki 2 hafta içinde başlar ve 4-13 hafta sürer.

Yenidoğan sarılığının çoğu vakası zararlı olmamakla birlikte, eğer bilirubin seviyeleri çok yüksekse, beyin hasarı - kernikterus - meydana gelebilir [47] [8] önemli derecede sakatlığa yol açar. [48] Kernikterus, konjuge olmayan bilirubin artışı (albümin tarafından taşınmayan) ile ilişkilidir. Yenidoğanlar, kan-beyin bariyerinin artan geçirgenliği ve fetal hemoglobin yıkımı ve olgunlaşmamış bağırsak florası verilen konjuge olmayan bilirubinin artması nedeniyle buna özellikle duyarlıdır. Bu durum, dışarıda geçirilen daha az zaman nedeniyle son yıllarda artmaktadır. [Kaynak belirtilmeli]
Tedavi
Yenidoğanlarda sarılık genellikle geçicidir ve tıbbi müdahale olmaksızın geçer. Serum bilirubin düzeylerinin 4–21 mg / dL'den (68-360 µmol / L) yüksek olduğu durumlarda, bebeğin yaşına ve prematürite durumuna bağlı olarak bebek fototerapi veya değişimli transfüzyon ile tedavi edilebilir. [9] Bili ışığı genellikle bebeği yoğun fototerapiye maruz bırakmayı içeren erken tedavi için kullanılan bir araçtır. Güneş banyosu etkili bir tedavidir [49] [50] ve D vitamini üretimini destekleyen ultraviyole-B avantajına sahiptir. [51]Bilirubin düzeyi de ekskresyon yoluyla (bağırsak hareketleri ve idrara çıkma) azalır - bu nedenle sık ve etkili beslenmeler bebeklerde sarılığı azaltmak için hayati önlemlerdir. [52]

Etimoloji
Sarılık, sarı anlamına gelen Fransız sarılığından, "sarı hastalık" anlamına gelen jaunisse'den gelir. Bunun tıbbi terimi, Yunanca ikteros kelimesinden gelen icterus'tur. [53] Sarılık kelimesinin kökeni oldukça tuhaftır ve sarılığın sarı kuşlara bakılarak tedavi edilebileceğine dair eski bir inanıştan gelmektedir. [54] İkterus terimi bazen yanlış bir şekilde, özellikle sklera sarılığına atıfta bulunmak için kullanılmaktadır. [53] [55]