Kleptomani
Kleptomani , genellikle kişisel kullanım veya mali kazanç dışındaki nedenlerle eşya çalma dürtüsüne direnememektir . İlk olarak 1816'da tanımlanan kleptomani, psikiyatride dürtü kontrol bozukluğu olarak sınıflandırılır . Bozukluğun temel özelliklerinden bazıları kleptomaninin obsesif-kompulsif bir spektrum bozukluğu olabileceğini , ancak aynı zamanda bağımlılık ve duygudurum bozuklukları ile benzerlikler paylaştığını düşündürmektedir
Bozukluk sıklıkla eksik teşhis edilir ve özellikle anksiyete , yeme bozuklukları , alkol ve madde bağımlılığı gibi diğer psikiyatrik bozukluklarla düzenli olarak ilişkilendirilir . Kleptomani hastaları, doğrudan kleptomani ile ilgili sorunlardan ziyade , eşlik eden şikayetler nedeniyle diğer alanlarda tipik olarak tedavilerle tedavi edilir .
Son 100 yılda, bir vardiya psikoterapi için psikofarmakolojik Kleptomani müdahaleler oluştu. Seçici serotonin geri alım inhibitörleri (SSRI'lar), duygudurum dengeleyiciler ve opioid reseptör antagonistleri ve diğer antidepresanlar ile bilişsel davranışçı terapi kullanan farmakolojik tedaviler olumlu sonuçlar vermiştir. Bununla birlikte, seçici serotonin geri alım inhibitörleri (SSRI'ler) tarafından indüklenen kleptomani raporları da vardır. Günümüzde çocukların çoğunlukla kleptomaniden etkilendiği görülmektedir.
BELİRTİ VE BULGULAR
Kleptomaninin temel bileşenlerinden bazıları, tekrarlayan müdahaleci düşünceler, hırsızlık yapma zorunluluğuna direnme iktidarsızlığı ve eylemin ardından iç baskının serbest bırakılmasını içerir. Bu semptomlar, kleptomaninin obsesif kompulsif bir bozukluk türü olarak kabul edilebileceğini düşündürmektedir.
Kleptomani teşhisi konan kişilerde genellikle duygudurum, anksiyete, yeme, dürtü kontrolü ve uyuşturucu kullanımını içeren başka tür bozukluklar vardır. Ayrıca hırsızlık eylemine eşlik eden büyük düzeyde stres , suçluluk ve pişmanlık ve mahremiyet sorunları vardır. Bu belirtilerin genel komorbid bozukluklara neden olduğu veya bunları yoğunlaştırdığı düşünülmektedir. Hırsızlık ile ilişkili davranışların özellikleri, sosyal ayrımcılık ve madde bağımlılığı gibi başka sorunlara da neden olabilir. Kleptomani ile birlikte sıklıkla ortaya çıkan birçok başka bozukluk türü genellikle klinik tanıyı belirsiz hale getirir.
Sıradan hırsızlık ve kleptomani arasında bir fark vardır: "olağan hırsızlık (planlı veya dürtüsel) kasıtlıdır ve nesnenin yararlılığı veya parasal değeriyle motive edilir," oysa kleptomanide "dürtülere direnmede tekrarlayan başarısızlık vardır. kişisel kullanım veya parasal değerleri için gerekli olmasa bile öğeleri çalmak. "
TEŞHİS
Anlaşmazlık, kleptomaninin değerlendirildiği ve teşhis edildiği yöntemi çevreler. Bir yandan, bazı araştırmacılar kleptomaninin sadece hırsızlık olduğuna inanır ve ilgili psikolojik mekanizmalar olduğu iddiasına karşı çıkarken, diğerleri kleptomaniyi maddeye bağlı bir bağımlılığın bir parçası olarak gözlemler. Yine de diğerleri kleptomaniyi obsesif kompulsif bozukluk veya yeme bozuklukları gibi dürtü kontrol bozukluğunun bir varyasyonu olarak sınıflandırır .
Mental Bozuklukların Tanısal ve İstatistiksel El Kitabı , dördüncü baskı (DSM IV-TR), ruhsal bozuklukların teşhisi için sık ve yaygın olarak kullanılan kılavuz, aşağıdaki belirtiler ve özellikleri Kleptomani tanı kriterleri şunlardır:
- özel kullanım veya ekonomik değerleri için gerekli olmayan şeyleri çalma dürtülerine karşı savunmada tekrarlanan yetersizlik;
- hırsızlığı gerçekleştirmeden hemen önce artan baskı hissi;
- hırsızlığı gerçekleştirme noktasında memnuniyet, yerine getirme veya rahatlama;
- hırsızlık, düşmanlık veya intikam ifade etmek için yapılmaz ve bir yanılsama veya fanteziye tepki olarak yapılmaz; ve
- hırsızlık davranış bozukluğu, manik dönem veya antisosyal kişilik bozukluğu ile daha iyi açıklanamaz.
Şüpheciler, kleptomaniyi, zengin kadın hırsızların yasal savunmalarında istismar edilen geçersiz bir psikiyatrik kavram olarak kınadılar. Yirminci yüzyılda, kleptomani, büyük mağazaların artan yaygınlığıyla güçlü bir şekilde bağlantılıydı ve "büyük mağaza kleptomanyakları", siyasi sonuçları olan yaygın bir sosyal klişeydi.
TEDAVİ
Bozukluk psikologlar tarafından uzun süredir bilinmesine rağmen, kleptomaninin nedeni hala belirsizdir. Bu nedenle, tedavisi için çok çeşitli terapötik yaklaşımlar sunulmuştur. Bu tedaviler şunları içerir: psikanalitik odaklı psikoterapi, davranışçı terapi ve farmakoterapi.
Psikanalitik ve psikodinamik yaklaşım
Kleptomani mekaniğinin birkaç açıklaması sunulmuştur. Çağdaş bir sosyal yaklaşım, kleptomaninin tüketimciliğin ve toplumdaki büyük miktardaki metaların bir sonucu olduğunu ileri sürer. Psikodinamik teoriler, bozukluğun tanımlanmasında çeşitli bakış açılarına dayanır. Psikanalistler , durumu bilinçsiz egoda anksiyeteye, yasaklanmış sezgiye veya arzulara, kararsız mücadele veya yasak cinsel dürtülere, iğdiş edilme korkusuna, cinsel heyecana ve hırsızlık eylemi boyunca cinsel tatmin ve orgazma karşı ortaya çıkan bir savunma mekanizmasının göstergesi olarak tanımlar. Kleptomaniye psikanalitik ve psiko-dinamik yaklaşım, uzun süreli psikanalitik veya psiko-dinamik psikoterapi için temel sağladıbirkaç yıldır temel tedavi yöntemi olarak. Çoğu psikiyatrik rahatsızlık gibi kleptomani de biyo-tıbbi bir bozukluk olarak görülmek yerine psiko-dinamik mercek içinde gözlendi. Bununla birlikte, psikanalitik yaklaşımın yaygınlığı, özellikle biyolojik alanda diğer yaklaşımların büyümesine katkıda bulunmuştur.
Davranışsal ve bilişsel müdahale
Bilişsel-davranışçı terapi (BDT), kleptomani tedavisinde öncelikle psikanalitik ve dinamik yaklaşımın yerini almıştır. Literatürde belirtilen birkaç duruma göre çok sayıda davranışsal yaklaşım yararlı olarak önerilmiştir. Bunlar arasında: hoş olmayan mide bulantısı ve kusma görüntüleriyle gizli duyarlılaşma, tiksinti terapisi (örneğin, çalma arzusu veya hareket her hayal edildiğinde hafif ağrılı bir his elde etmek için nefesi tiksindirici tutma) ve sistematik duyarsızlaştırma . Belirli durumlarda, maruz kalma ve yanıt önleme ile birlikte gizli duyarlılaştırma gibi birkaç yöntemi birleştirmenin kullanımı uygulanmıştır. BDT'de kullanılan yaklaşımlar kleptomanide daha fazla araştırma ve incelemeye ihtiyaç duysa da, bu yöntemlerin ilaçla birleştirilmesindeki başarı, tek tedavi yöntemi olarak ilaç tedavisi kullanımı üzerinden gösterildi.
İlaç tedavisi
Fenomenolojik benzerlik ve kleptomani ve OKB'nin önerilen ortak temel biyolojik dinamikleri, patolojik kumar ve trikotilomani, benzer ilaç gruplarının tüm bu koşullarda kullanılabileceği teorisini ortaya çıkarmıştır. Sonuç olarak, bir antidepresan formu olan seçici serotonin geri alım inhibitörü (SSRI) grubunun birincil kullanımı, kleptomanide ve tıkınırcasına yeme ve OKB gibi diğer dürtü kontrol bozukluklarında kullanılmıştır. Elektrokonvülsif terapi (ECT), lityum ve valproik asit (sodyum valproat) da kullanılmıştır.
SSRI'nin kullanımı, bu koşulların biyolojik dinamiklerinin beyin sinapslarındaki düşük serotonin seviyelerinden kaynaklandığı ve bu tür terapinin etkinliğinin kleptomani ve diğer komorbid durumlarla ilgili olacağı varsayımından kaynaklanmaktadır .
Opioid reseptör antagonistleri , dürtü kontrol bozukluklarının merkezi bir parçası olan dürtüyle ilişkili semptomların azaltılmasında pratik olarak kabul edilir; bu nedenle madde bağımlılığı tedavisinde kullanılmaktadır. Bu kalite, onları genel olarak kleptomani ve dürtü kontrol bozukluklarının tedavisinde faydalı kılar. En sık kullanılan ilaç, uzun etkili rekabetçi bir antagonist olan naltreksondur . Naltrekson esas olarak μ-reseptörlerinde etkilidir , ancak aynı zamanda κ ve λ-reseptörlerini de antagonize eder.
Kleptomaninin psiko-farmakolojik tedavisi ile ilgili kontrollü çalışma yoktur. Bu, kleptomaninin nadir görülen bir fenomen olmasının ve yeterince büyük bir örneklem elde etmedeki zorluğun bir sonucu olabilir. Bu konuyla ilgili gerçekler, büyük ölçüde vaka raporlarından veya bir grup serisine eklenmiş nispeten az sayıdaki vakadan toplanan parçalar ve parçalardan gelir.