Diskinezi
Diskinezi beyin felci ile karıştırılmamalıdır. Diskinezi, tiklere veya koreye benzer hareketler ve azalmış istemli hareketleri içeren, istemsiz kas hareketleri ile karakterize edilen bir hareket bozuklukları kategorisini ifade eder. Diskinezi, ellerin hafif titremesinden üst vücut veya alt ekstremitelerin kontrol edilemeyen hareketine kadar her şey olabilir. Diskoordinasyon, özellikle solunum kaslarında dahili olarak da meydana gelebilir ve genellikle fark edilmeden gider. Diskinezi, altta yatan nedenleri ile ayırt edilen birkaç tıbbi bozukluğun bir belirtisidir.
Türler:
-İlaçlara Bağlı Diskineziler:
Akut distoni, bazen antipsikotik ilaçların uygulanmasından hemen sonra ortaya çıkan, sürekli bir kas kasılmasıdır. Çene, dil, boğaz, kollar veya bacaklar dahil vücuttaki herhangi bir kas etkilenebilir. Boğaz kasları dahil olduğunda, bu tip distoniye akut laringospazm denir ve nefes almayı bozabileceği için tıbbi bir acil durumdur. Haloperidol veya Fluphenazine gibi eski antipsikotiklerin, yeni ajanlara göre akut distoniye neden olma olasılığı daha yüksektir. Enjeksiyonla yüksek doz antipsikotik verilmesi de akut distoni gelişme riskini artırmaktadır. Metamfetamin, diğer amfetaminler ve kokain ve pemolin dahil dopaminerjik uyarıcılar koreoatetoid diskineziler üretebilir; prevalans, zaman çerçevesi ve prognoz tam olarak belirlenmemiştir. Amfetaminler ayrıca Sydenham's, Huntington's ve Lupus gibi altta yatan kore'si olan hastalarda koreoatetoid semptomlarda dramatik bir artışa neden olur. Uzun süreli amfetamin kullanımı Parkinson hastalığı (PD) riskini artırabilir: 40.000'den fazla katılımcının yer aldığı retrospektif bir çalışmada, amfetamin kötüye kullananların, kötüye kullanım öyküsü olmayanlara göre genellikle% 200 daha yüksek PH geliştirme şansına sahip olduğu sonucuna varılmıştır; risk kadınlarda çok daha yüksekti, neredeyse% 400. 2017 itibariyle hala bazı tartışmalar var. Levodopa kaynaklı diskinezi (LID), uzun süre levodopa (L ‑ DOPA) kullanan Parkinson hastalarında belirgindir. KAPAK genellikle vücudun en çok etkilenen tarafında ayakta ortaya çıkar. Oral bir L ‑ DOPA dozunu takiben seyrine ve klinik görünümüne göre sınıflandırılabilecek üç ana tip vardır:
1. Dönem dışı distoni - L ‑ DOPA'nın plazma seviyeleri düşük olduğunda, L ‑ DOPA'nın tam etkisi ortaya çıkmadan önce ortaya çıkan akinezi ile ilişkilidir. Genelde ayakta ağrılı spazmlar şeklinde ortaya çıkar. Hastalar L ‑ DOPA tedavisine yanıt verir.
2.Difazik diskinezi - plazma L-DOPA seviyeleri yükseldiğinde veya düştüğünde ortaya çıkar. Bu form esas olarak alt ekstremitelerde ortaya çıkar (başka yerlerde de olabilirler) ve genellikle distoniktir (kaslarda veya gruplarında belirgin sertlik ile karakterize edilir) veya balistiktir (kasların istemsiz hareketi ile karakterize edilir) ve L ‑ DOPA doz azaltmalarına yanıt vermez.
3.Pik doz diskinezi - levodopa kaynaklı diskinezinin en yaygın şekli; plato L ‑ DOPA plazma seviyesi ile ilişkilidir. Bu tip genellikle üst uzuvları daha fazla tutar (ama aynı zamanda baş, gövde ve solunum kaslarını da etkileyebilir), koreiktir (kore) ve daha az özürlülük sağlar. Hastalar L ‑ DOPA azalmasına yanıt verir ancak buna parkinsonizmde kötüleşme eşlik edebilir. En yüksek doz L-DOPA kaynaklı diskinezinin son zamanlarda dopamin sinyallemesinin kortikal düzensizliği ile ilişkili olduğu öne sürülmüştür.
-Kronik veya geç diskinez:
Geç diskinezi olarak da bilinen geç başlangıçlı diskinezi, haloperidol (Haldol) veya amoksapin (Asendin) gibi bir antipsikotik ilaçla uzun süreli tedaviden sonra ortaya çıkar. Semptomlar vücutta ve uzuvlarda titreme ve kıvranma hareketleri ile istemsiz dudak şapırtıları, dudakların tekrarlayan somurtmaları ve dil çıkıntıları dahil olmak üzere yüz, ağız ve dilde anormal hareketleri içerir. Tavşan sendromu başka bir kronik diskinezi türüdür, orofasiyal diskinezi ise Herpes simplex virüs tip 1'in kalıcı replikasyonu ile ilişkili olabilir.
-Motorsuz:
Diğer iki tip, birincil siliyer diskinezi ve biliyer diskinezi, vücudun belirli etkisiz hareketlerinden kaynaklanır ve hareket bozuklukları değildir.