Afterload
Son yük, sistol (ventriküler kasılma) sırasında kalbin kanı çıkarmak için çalışması gereken basınçtır. Son yük, ortalama arter basıncı ile orantılıdır. Aortik ve pulmoner basınçlar arttıkça, sırasıyla sol ve sağ ventriküllerde yükleme sonrası yük artar. Son yük, bir hayvanın kardiyovasküler sistemindeki sürekli değişen taleplere uyum sağlamak için değişir. Son yük, ortalama sistolik kan basıncıyla orantılıdır ve milimetre cıva (mm Hg) cinsinden ölçülür.
Hemodinamik
Son yük, kalp debisinin bir belirleyicisidir. Kardiyak çıktı, atım hacmi ve kalp atış hızının bir ürünüdür. Son yük, vuruş hacminin bir belirleyicisidir (miyokardiyal kontraksiyon önyüküne ve gücüne ek olarak).
Laplace yasasına göre, kalp duvarındaki kas lifleri üzerindeki gerilim, ventrikül içindeki basınç çarpı ventrikül içindeki hacmin duvar kalınlığına bölünmesidir (bu oran, art yükün ayarlanmasındaki diğer faktördür). Bu nedenle, normal bir kalbi genişlemiş bir sol ventrikülü olan bir kalple karşılaştırırken, aort basıncı her iki kalpte de aynıysa, genişlemiş kalp kanı çıkarmak için aynı aort basıncının üstesinden gelmek için daha büyük bir gerilim yaratmalıdır çünkü daha büyük bir iç kısma sahiptir. yarıçap ve hacim. Böylece, genişlemiş kalp miyositler üzerinde daha büyük bir toplam yüke (gerilime) sahiptir, yani daha yüksek bir son yüke sahiptir. Bu aynı zamanda yüksek yoğunluklu aerobik antrenmana bağlı eksantrik hipertrofide de geçerlidir. Tersine, konsantrik olarak hipertrofik bir sol ventrikül, belirli bir aort basıncı için daha düşük bir son yüke sahip olabilir. Kontraktilite bozulduğunda ve ventrikül genişlediğinde, son yük artar ve çıkışı sınırlar. Bu, oksijen ihtiyacı arttıkça kalp debisinin azaldığı bir kısır döngü başlatabilir.
Son yük, kalp odacıklarının kalpten kanı çıkarmak için oluşturması gereken basınç olarak da tanımlanabilir ve bu nedenle aort basıncının (sol ventrikül için) ve pulmoner basıncın veya pulmoner arter basıncının (sağ ventrikül için) bir sonucudur. Aort ve pulmonik kapakların açılması için ventriküllerdeki basınç, sırasıyla sistemik ve pulmoner basınçtan daha büyük olmalıdır. Afterload arttıkça kalp debisi azalır. Kardiyak görüntüleme, hacimsel verilerin yorumlanmasına bağlı olduğu için artyükü tanımlamada biraz sınırlı bir yöntemdir.
Son yükün hesaplanması
Niceliksel olarak, ard yük Young-Laplace denklemi kullanılarak sol ventrikülün duvar gerilimi belirlenerek hesaplanabilir:
(EDP.EDR/2h)
EDP, tipik olarak pulmoner arter kama basıncı alınarak tahmin edilen sol ventriküldeki son diyastolik basınçtır,
EDR, sol ventrikülün orta noktasındaki son diyastolik yarıçaptır ve
h, sol ventrikül duvarının ortalama kalınlığıdır. Sol ventrikülün hem yarıçapı hem de ortalama kalınlığı ekokardiyografi ile ölçülebilir.
Yüklemeyi etkileyen faktörler
Hastalık süreçleri, artan bir sol ventrikül artyükü gibi göstergeleri içeren, yüksek kan basıncı ve aort kapak hastalığını içerir.
Sistemik hipertansiyon (HTN) (yüksek kan basıncı), sol ventrikül (LV) son yükünü artırır çünkü LV'nin kanı aortaya püskürtmek için daha fazla çalışması gerekir. Bunun nedeni, sol ventrikülde oluşan basınç aorttaki yüksek kan basıncından daha yüksek olana kadar aort kapağının açılmamasıdır.
Pulmoner hipertansiyon (PH), sağ kalpte akciğerlere giden kan basıncının artmasıdır. PH, kalbin sağ tarafına ayrılan ve interventriküler septum tarafından sol kalpten ayrılan ve izole edilen artyükte bölgesel olarak uygulanan bir artışı gösterir.
Doğal yaşlanma sürecinde, aort darlığı genellikle art yükü artırır çünkü sol ventrikül, kanı aortaya püskürtmek için gereken kan basıncına ek olarak, kalsifiye ve stenotik aort kapağının neden olduğu basınç gradyanının üstesinden gelmek zorundadır. Örneğin, kan basıncı 120/80 ise ve aort kapak stenozu 30 mmHg'lik bir trans-valvüler gradyan oluşturuyorsa, sol ventrikül, aort kapakçığını açmak ve kanı aorta atmak için 110 mmHg'lik bir basınç oluşturmalıdır.
Artan yükten dolayı, ventrikülün aorta kan püskürtme hedefini gerçekleştirmek için daha fazla çalışması gerekir. Bu nedenle, uzun vadede, artmış artyük (darlığa bağlı olarak), gerekli iş artışını hesaba katmak için sol ventrikül hipertrofisine neden olur.
Aort yetmezliği (Aort Yetmezliği) art yükü artırır, çünkü ileri doğru atan kanın bir yüzdesi hastalıklı aort kapakçığından geri kusar. Bu, yüksek sistolik kan basıncına yol açar. Aorttaki diyastolik kan basıncı yetersizliğe bağlı olarak düşer. Bu, nabız basıncını artırır.
Mitral yetersizliği (MR) art yükü azaltır. MR altındaki ventriküler sistolde, yetersiz kan, hastalıklı ve sızıntı yapan bir mitral kapaktan geriye ve geriye doğru akar. LV'ye yüklenen kalan kan daha sonra en uygun şekilde aort kapaktan dışarı atılır. Mitral kapaktan kan akışı için ekstra bir yolla, sol ventrikülün kanını çıkarmak için çok çalışması gerekmez, yani azalmış bir art yük vardır. Ardıl yük büyük ölçüde aort basıncına bağlıdır.
Kaynak: