Dalış Çanı

İnsanlığın dalıştaki büyük ilerlemesi dalış çanı ile oldu.

MÖ. 300 Büyük İskender, dalıcılarının Aristo'nun tasarladığı dalış çanı yardımıyla Fenikelilerin sualtı savunmasını yıktığını izlemiştir.

Dalış çanı, dibi suyla temas edebilen, ağırlığı batmaya uygun ve kablolarla su yüzeyine bağlı şekilde korumaya alınmış ters çevrilmiş bir kova şeklindeydi.

Çan battığında içindeki hava da sıkışıyordu.

Dalıcılar çana doğru yüzüp, operasyon alanı olarak kullanarak ihtiyaç duyduklarında nefes almak için tekrar çana geri dönüyorlardı.

Ancak kısa bir süre kullanımın ardından çandaki karbondioksit miktarının artması ve oksijen miktarının azalması ile dalıcılar zor bir durumla karşılaşıyorlardı.

Bu durumda dalıcılar ölüm tehlikesi ile karşı karşıya kalıyor, çanın yeniden hava ile doldurulmak üzere su yüzeyine alınması gerekiyordu.

Yorumlar

Hekim.Net

Close