Bir Ayrılış Hikayesi

Erkek kadına dedi ki: 

- Seni seviyorum, ama nasıl? 

avuçlarımda camdan bir parça gibi kalbimi sıkıp

parmaklarımı kanatarak kırasıya, 

çıldırasıya... 

Erkek kadına dedi ki:

 - Seni seviyorum, ama nasıl? 

kilometrelerce derin, kilometrelerce dümdüz, 

yüzde yüz, yüzde bin beşyüz 

yüzde hudutsuz kere yüz... 

Kadın erkeğe dedi ki:

 - Baktım 

dudağımla, yüreğimle, kafamla; 

severek, korkarak, eğilerek,

dudağına, yüreğine, kafana.

Şimdi ne söylüyorsam 

karanlıkta bir fısıltı gibi sen öğrettin bana...

 Ve artık biliyorum:

 Toprağın Yüzü güneşli bir ana gibi 

En son, en güzel çocuğunu emzirdiğini...

Fakat neyleyim

 saçlarım dolanmış 

ölmekte olanın parmaklarına başımı kurtarmam kâbil değil! 

Sen yürümelisin, yeni doğan çocuğun gözlerine bakarak...
Sen yürümelisin, beni bırakarak...

Kadın sustu.
SARILDILAR
Bir kitap düştü yere... Kapandı bir pencere...
AYRILDILAR...

NAZIM HİKMET