KALBİN SOKAKLARI

Görünce kıpır kıpır olur ya için,
konuşmak istersin ama kelimeler dökülünce ağzından yaşadığın büyünün de döküleceğini sanar ve susarsın ,
İçin bağırır kalbinin sokaklarına,
O sokaklardaki insanlar deli gözüyle bakmaya başlar sana,
halbuki sen bilirsin bu sevginin seni deli etmediği bir anın olmadığını,
Söylemek istersin herkese"çok seviyorum "diye, sonra duraksarsın onların sevgine senin gözünle bakmayacaklarını farkettiğinde,
Şenlikler düzenlemelerini istersin o sokaklardaki insanların kendinden bile sakındığın sevdiğine,
Hepsi seferber olsun onun için, hepsi çok sevsin benim onu sevdiğim gibi..
Ama sonra düşünürsün bu kadar çok sevgi boğar mı diye
Ve vazgeçersin onun ferahlığı uğruna ,
Ona güzel sözler söylemek istersin ama farkedersin ki senin sevgin kelimelerin ötesinde kalmış
Sevdiğin o kelimelerin arkasını görsün diye çabalamaya başlarsın bu sefer, "hissetsin o da benim gibi" dersin ama
aslında daha kıymetli olduğunu anlarsın sevgiliyi onun seni sevdiğinden daha çok sevmenin..
Ve istemezsin artık hissedilmeyi,
İçine sığmayan sevginin taştıkça sana ve sevdiğine yettiğini farkedersin, bir süre sonra taşan taneler kalbinin sokaklarına bir yağmur damlası olmaya başlar,
Bu yağmuru gözlerine hediye etmeyi arzularsın ama gözlerin bitkin düşmüştür çok sevmekten.. Bir tufanı daha kaldıramayacağını anlarsın ve eğersin boynunu
İşte senin sınavın budur aslında,
Ve bu sınavı değerlendirecek olan da sensin,
Geçtiğini düşünerek sevgini dışına mı dökmek istersin yoksa
Kaldığını düşünerek sevginin içinde taşıp kalbinin sokaklarını sele boğmasını mı...