Lenfomatoid papülozis
Deride görülen, kendiliğinden iyileşen ancak değişik zamanlarda yineleyen papüler döküntülerle karakterize bir hastalıktır. İyileşen lezyonlar sikatris bırakır. Deri lezyonlarının çapı 3 cm’yi aşmaz. Lenfadenopati yoktur. Bazı olgulardaki deri lezyonlarına ağız mukozası bulguları eşlik eder. Dil yerleşimi görece fazladır. Etyolojisinde çeşitli virüslerin (Epstein-Barr virüsü, human T-lenfotrofik virüsleri, paramyxovirus) tetikleyici etkilerinin varlığı tartışılmaktadır. Klinik ve patoloji işbirliğinin yetersiz olduğu olgularda konulan lenfoma tanısı, hastanın gereksiz ve yoğun bir onkoterapiye girmesine neden olur. Oysa lenfomatoid papülozis olgularındaki lezyonlar genellikle kendiliğinden iyileşir, özgün bir tedavi yöntemi önerilmez.
Papüllerin mikroskopik incelenmesinde klonal T-lenfosit proliferasyonu saptanır. Histolojik olarak 2 tür lenfomatoid papülozis olgusu vardır;
- Uniform hücreli tip: dermiste (ağız mukozasında lamina propria’da) oldukça uniform lenfosit kümeleri görülür;
- Pleomorfik tip: lenfositlerde pleomorfizm vardır; tek tük büyük hücrelere ve Hodgkin lenfomasına özgü Sternberg dev hücrelerini anımsatan hücrelere rastlanır.
Ağız mukozasında beliren papüllerin mikroskopik incelenmesinde, pleomorfik tipe özgü yapının ön planda olduğu saptanır. Bu bulgular, öncelikle lenfomayı düşündürür; ancak, “daha önceleri kendiliğinden iyileşmiş benzer deri ve ağız lezyonlarının varlığı” öyküsü lenfomatoid papülozis tanısına yaklaştırır.